Leo (78) is al dertien jaar met pensioen, maar hij is nog altijd actief. 'Na enkele weken ging ik hier en daar vrienden “helpen” en algauw schreef ik me in als uitzendkracht. Via Randstad kwam ik bij PostNL terecht. Stoppen met werken? Zolang je gezond van lichaam bent, moet je ervoor zorgen dat ook je geest voldoening krijgt.'
'ik leer nog bij van jobstudenten.'
De carrière van Leo Verworst startte op 1 juni 1958, als bediende bij Sabena. In de jaren 1960 maakte hij de intrede van de eerste computers mee, toen nog met lampen. 'Dat interesseerde me en ik ben me daar in gaan specialiseren. In avondonderwijs behaalde ik een diploma ingenieur elektronica en handelswetenschappen. Ondertussen klom ik op in de hiërarchie van de luchtvaartmaatschappij en ik gaf les in het avondonderwijs.'
'Pensioen? Dat is niets voor mij. Na enkele weken ging ik klusjes opknappen bij vrienden en sprong ik her en der bij. Dat was niet helemaal wettelijk en daarom ging ik naar enkele uitzendkantoren, want ik wilde mijn uitkering niet verliezen. Ik krijg een degelijk pensioen, het financiële extraatje is mooi, maar geen must. Ik wilde vooral weer werken om sociaal contact te houden. Bovendien: als ik kijk naar collega's die in dezelfde periode als ik met pensioen gingen, dan schrik je dat er veel snel overleden zijn.'
'Fysiek kon ik me wel bezighouden met tennis en golf, maar dat geeft het brein geen voldoening, ook kruiswoordraadsels doen dat niet trouwens. Vandaar dat ik wil blijven werken. Het houdt me gezond. Maar het was niet simpel om werkgevers daarvan te overtuigen. Voor ik bij Randstad terechtkwam, stuurde ik enkele tientallen sollicitatiebrieven, maar ik kreeg telkens nul op het rekest. Ze wilden iemand jonger, met het oog op de toekomst. Dat kan ik wel begrijpen. Maar waarom beweren ze dan dat ze ervaring willen?'
'Leo is gezond en hij wil werken om positieve redenen', zegt Rudy Van Rillaer, managing director van PostNL België. 'Wij respecteren dat en maken graag gebruik van zijn kennis. Hij werkte in een vorige periode al bij ons op de boekhouding, nu heeft hij een meer uitvoerende functie in het magazijn met pakjes voor buitenlandse zendingen. Hij is een betrouwbare werkkracht en hij staat altijd klaar met raad en daad. Door zijn ervaring en kennis van het bedrijf gaan zijn collega's vaak bij hem te rade. Hij is ook trots op zijn baan. Dat werkt aanstekelijk bij de anderen.'
'Hey opa', roept een jonge Afrikaanse collega Leo toe. 'Ja, hij noemt me opa - om te lachen, hoor. Met jongeren samenwerken? Dat vind ik geen probleem en zij hebben ook geen enkel probleem met mij. Ik leer nog elke dag bij. Jobstudenten bijvoorbeeld, hebben een heel andere aanpak. Zij pakken de zaken onmiddellijk aan en gaan ervoor. Zelf denk ik misschien wat langer na over alle gevolgen. Samen komen we tot het beste resultaat. Ik voel me hier goed. Aan stoppen denk ik nog niet. Zolang ik gezond blijf, blijf ik aan het werk.'
In de magazijnen van PostNL België zijn werknemers van alle origines, leeftijden, geslachten, … aan de slag.
'Het is een afspiegeling van de diversiteit die je ook in onze maatschappij terugvindt. Dat is geen bewuste keuze. We selecteren onze medewerkers op basis van objectieve criteria. Wat zijn hun competenties? Beschikken ze over de nodige talenten voor hun baan? Al de rest is niet van belang. Uiteraard bekijken we samen met iemand als Leo wel wat fysiek mogelijk is', geeft Rudy Van Rillaer nog mee.
Wil je ook wat bijverdienen na je pensioen?