Het is elementaire beleefdheid, maar toch antwoorden nog veel bedrijven niet op alle sollicitatiebrieven. Met dat stilzwijgen zeg je echter ongewild heel wat over je bedrijf.
Vorig jaar toonde een onderzoek van de vakgroep Sociale Economie van de UGent aan dat heel wat sollicitatiebrieven onbeantwoord blijven. Slechts vier op de tien respondenten in de studie gaf aan altijd of bijna altijd antwoord te krijgen. Een meerderheid moet het met minder enthousiaste reacties stellen. Het onderzoek wees ook uit dat het percentage onbeantwoorde brieven hoger ligt bij sollicitanten met een naam die wijst op een migratieachtergrond en bij 55-plussers.
Bedrijven denken dat ze weinig te verliezen hebben als ze kandidaten niet antwoorden. Toch straalt het uitblijven van een reactie onvermijdelijk af op je employer brand.
Voor de sollicitant die veel tijd en energie in een goede brief en CV heeft geïnvesteerd, is het uitblijven van een reactie vaak frustrerend en demotiverend. Bedrijven denken dat ze weinig te verliezen hebben als ze kandidaten niet antwoorden. Toch straalt het uitblijven van een reactie onvermijdelijk af op je employer brand. Maar wat straalt het stilzwijgen precies uit?
1. desinteresse en onbeleefdheid
Door niet te antwoorden profileer je jezelf bij afgewezen sollicitanten als een onbeleefd bedrijf. Een bedrijf dat enkel interesse wil vertonen in de profielen die in aanmerking komen voor de job en de rest links laat liggen. Dat is een gemiste kans, want mensen die heel graag voor je onderneming willen werken, zullen bij een volgende gelegenheid minder geneigd zijn om te solliciteren. In het slechtste geval ventileren sollicitanten hun ongenoegen via sociale media, met alle gevolgen vandien voor je werkgeversmerk.
2. geen oog voor de (niet-bindende) regels
CAO nr. 38 bepaalt dat een werkgever uit de private sector elke sollicitatiebrief moet beantwoorden als de vacature publiek is verschenen (op de website, in een rekruteringsmedium, enzovoort). Bovendien moet je dat binnen de redelijke termijn van een maand doen en moet dat schriftelijk gebeuren. Een duidelijke afspraak, die echter niet bindend is en dus ook niet kan worden gesanctioneerd. Je kan als werkgever de regel aan je laars lappen, maar geeft daarmee ook aan hoe je aankijkt tegen niet-bindende afspraken.
3. de vacature is minder belangrijk of minder dringend
Door niet (of ook door heel laat) te reageren, geef je ook aan dat het invullen van een vacante functie op zich minder prioritair is (geworden) voor je bedrijf. Dat kan door omstandigheden uiteraard het geval zijn, maar dan nog is het de vraag of je dat moeten uiten door de ingestuurde kandidaturen te negeren. Een kort beleefd antwoord blijft ook bij een veranderde context de beste reactie.
4. onvoldoende organisatie
Niet antwoorden kan evenzeer het beeld creëren dat je als bedrijf te weinig slagkracht hebt om het rekruteringsproces administratief goed af te handelen. Een te vermijden beeld, zeker omdat systemen om sollicitaties automatisch te ordenen en te verwerken je kunnen helpen om vervolgens toch een persoonlijk antwoord te bezorgen aan de kandidaat.
5. echt onverdiend?
Zijn er dan geen goede redenen om een sollicitatie onbeantwoord te laten? Misschien wel. Sommige bedrijven zullen argumenteren dat minder waarheidsgetrouwe sollicitaties geen antwoord verdienen. Maar zelfs dan straalt een kort antwoord meer professionaliteit uit.