waarom is er een wereldwijd tekort aan arbeidskrachten?

Wereldwijd hebben bedrijven te maken met een hardnekkige uitdaging: het aanhoudende wereldwijde tekort aan arbeidskrachten. Twee derde van de leiders wereldwijd heeft in de afgelopen 12 maanden zelf te maken gehad met een tekort aan arbeidskrachten.

En met de opkomst van innovatieve technologieën zoals generatieve AI op de arbeidsmarkt, is het vinden van mensen met de juiste vaardigheden voor de toekomst steeds uitdagender dan ooit tevoren. 

Deze talentkloof is voor sommige landen al een acuut probleem en veel gemeenschappelijke factoren over verschillende economieën heen verergeren het tekort, evenals unieke factoren, wat benadrukt dat het noodzakelijk is om oplossingen te vinden, zoals blijkt uit ons nieuwste rapport over talentschaarste begrijpen.

wat is het tekort aan arbeidskrachten?

Normaal gesproken ontstaat er een arbeidstekort wanneer er niet genoeg beschikbare werknemers actief zijn op de arbeidsmarkt om aan de vraag naar talent te voldoen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, overtreft het aantal openstaande vacatures sinds 2018 het aantal werkloze personen en zijn er vanaf juli 2023 1,5 vacatures per werkloze persoon in het land

Dit hoge aantal vacatures treft niet alleen werkgevers in de VS. Eind 2023 hadden werkgevers in Europa moeite om iets minder dan 1 miljoen openstaande vacatures in te vullen, terwijl werkgevers in Australië probeerden om bijna 400.000 vacatures in te vullen. Ook in Singapore waren er medio 2023 194 vacatures per 100 beschikbare kandidaten.

wat zijn de drijvende factoren achter het tekort aan arbeidskrachten?

Hoewel de impact van het huidige tekort aan arbeidskrachten per locatie en sector verschillend is, is het ongetwijfeld een van de grootste uitdagingen in de moderne geschiedenis. Om deze uitdaging te tackelen, is het belangrijk om de oorzaken achter het aanhoudende tekort aan arbeidskrachten te identificeren.

hier is een overzicht van enkele factoren die bijdragen aan de schaarste aan talent.

1. afname van kernwerknemers

De beschikbaarheid van talent hangt af van twee zaken: het aantal mensen van werkende leeftijd en hun bereidheid om te werken, gemeten als activiteitsgraad. De bereidheid van mensen om te werken, is verschillend van plaats tot plaats.

Sommige landen, zoals Australië, Nederland, België, Japan, Brazilië en Argentinië, hebben stabiele percentages over de tijd, wat suggereert dat hun beroepsbevolking een stabiel arbeidspatroon vertonen.

Maar de activiteitsgraad in Frankrijk, Canada en Spanje is de afgelopen tien jaar gedaald, omdat mensen steeds minder bereid zijn om toe te treden tot de arbeidsmarkt. Dit is een groot probleem, vooral in Europa, waar de beroepsbevolking al afneemt, waardoor het nog moeilijker wordt om getalenteerde werknemers te vinden.

De activiteitsgraad daalt sinds 2010 doordat mensen stoppen met werken. In de VS is sprake van een aanzienlijke daling van 3% sinds het begin van de jaren 2000.

Maar in sommige van deze markten nemen we een tegenovergestelde trend waar. In landen als Japan en Duitsland kiezen sommige 65-plussers ervoor om te blijven werken, wat helpt om het tekort aan talent in verschillende sectoren op te vangen.

Mentale gezondheidsproblemen zorgen er ook voor dat talent de arbeidsmarkt verlaat. Het Britse Office of National Statistics meldt dat de helft van de meer dan 400.000 werknemers die tussen februari 2020 en november 2021 uit de arbeidsmarkt zijn gestapt, dit deden vanwege langdurige mentale gezondheidsproblemen. In de Verenigde Staten bleek uit recent onderzoek dat twee derde van de millennials die in 2021 stopten, mentale gezondheid als de belangrijkste reden noemt.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie kosten depressie en angst alleen al de wereldeconomie elk jaar ongeveer 1 biljoen dollar.

2. werkgevers voldoen niet aan de verwachtingen van talent op vlak van flexibiliteit

De bevindingen uit onze 2024 workmonitor geven aan dat talent de balans tussen werk en privé belangrijker vindt dan loon bij het nemen van loopbaanbeslissingen. Toch is er een potentieel verschil tussen wat het talent wenst en de flexibele arbeidsregelingen die werkgevers aanbieden.

Bijna twee vijfde van de respondenten (39%) geeft aan dat thuiswerken voor hen niet onderhandelbaar is, terwijl meer dan een derde (37%) zou overwegen ontslag te nemen als hen gevraagd wordt meer tijd op kantoor door te brengen. 41% gaf echter aan dat hun werkgever strenger was geworden wat betreft aanwezigheid op kantoor. 

De flexibiliteit waar talent naar op zoek is, beperkt zich echter niet alleen tot de locatie. Flexibele uren werden door 41% van de respondenten als belangrijk beschouwd, tegenover 37% die flexibiliteit in locatie wenste.

3. historisch lage werkloosheid

De werkloosheidscijfers zijn wereldwijd laag, ondanks de recente vertraging in de aanwervingen. In veel OESO-landen is de werkloosheid historisch laag en in sommige gevallen op het laagste niveau van de afgelopen 20 jaar.

Duitsland, de VS, het VK, Japan en Canada hebben nog steeds moeite om genoeg talent te vinden voor veel functies. Spanje en Italië hebben daarentegen te maken met veel werklozen.

In landen als Japan, Polen, Duitsland, de VS, Australië en Nederland zijn de werkloosheidscijfers bijzonder laag en bevinden ze zich praktisch op “volledige tewerkstelling”. Het is de afgelopen jaren uitdagend geweest om de vacatures in te vullen in deze landen. 

4. toenemend aantal vacatures

De vacaturegraad in 2023 is licht verbeterd, maar het is nog steeds moeilijk om gespecialiseerde of business as usual vaardigheden te vinden.

In de afgelopen tien jaar, en vooral na de pandemie, is het aantal vacatures over de hele linie gestegen. Het werven van technische en opkomende vaardigheden zoals AI is een nog grotere uitdaging vanwege de grote vraag en het lage aanbod.

De vacaturegraad in België, Nederland en Duitsland ligt momenteel boven de 4%. In de VS is het bijna dubbel zo hoog, namelijk 7%, wat een groot probleem is voor Amerikaanse werkgevers.. Deze hoge vacaturegraden veroorzaken problemen met de operationele prestaties, het genereren van inkomsten en innovatie in al deze markten.

In veel landen is de vacature-uitdaging de afgelopen twee jaar aanzienlijk erger geworden. Het was al een probleem vóór de pandemie, maar in de meeste landen is vacaturegraad nu twee keer zo hoog als in het vorige decennium.

5. vergrijzing

Een andere factor die de huidige arbeidstekorten beïnvloedt, is de werkende wereldbevolking . In veel landen maken werkgevers zich al jaren zorgen over het vervangen van een recordaantal talenten die met pensioen gaan. Bijvoorbeeld, in de VS alleen al bereiken dagelijks 10.000 talenten de drempel van 65 jaar om met pensioen te gaan en naar verwachting zal dit tempo aanhouden tot minstens 2029.

De gemiddelde leeftijd van de wereldbevolking zal de komende decennia naar verwachting stijgen. Studies schatten dat in 2030 één op de zes mensen in de wereld 60 jaar of ouder zal zijn en in 2050 zal dit aantal verdubbelen.

In de komende tien jaar zullen er meer mensen de arbeidsmarkt verlaten dan dat er zullen toetreden, en op langere termijn zullen de geboortecijfers blijven dalen in de ontwikkelde landen. 

In 75 landen liggen de vruchtbaarheidscijfers, volgens statistieken van de VN en de Wereldbank, al ver onder het gewenste vervangingsniveau van 2.1, een probleem dat werkgevers de komende decennia zal blijven achtervolgen.

Japan, Italië en Duitsland maken deze trend al sinds het begin van de jaren 2000 door, wat bijdraagt aan hun stagnerende economische groei. In Duitsland heeft migratie enigzins geholpen met de vergrijzing van de beroepsbevolking, maar de gegevens tonen aan dat de bevolking in de toekomst zal blijven krimpen. Zelfs landen met een grote bevolking, zoals Brazilië en India, zullen over een paar decennia te maken krijgen met een tekort aan geschoold talent.

België, Frankrijk, Nederland, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Polen zijn allemaal op zoek naar manieren om talent van 50 jaar en ouder op de arbeidsmarkt te behouden, maar sommige landen zijn succesvoller dan andere. 

6. tekort aan technologische vaardigheden

Volgens een recent onderzoek blijft een tekort aan vaardigheden organisaties verhinderen om hun teams uit te rusten met de vaardigheden die ze nodig hebben voor de digitale economie. Hoewel het verlies aan vaardigheden en ervaring door pensionering zeker een factor is die bijdraagt, is de belangrijkste oorzaak van het tekort aan vaardigheden de integratie van geavanceerde technologie, AI en automatisering op de werkplek. 

Hoewel deze opkomende technologie helpt om bedrijfsprocessen te stroomlijnen en de efficiëntie op de werkplek te verbeteren, vereist het ook talent met de juiste vaardigheden om ermee te werken.

Wereldwijd loopt 14% van de huidige jobs een hoog risico op automatisering, terwijl voor 32% de functies en vereiste vaardigheden aanzienlijk zullen veranderen als gevolg van automatisering, zo blijkt uit ons nieuwste rapport over Understanding Talent Scarcity.

De meest blootgestelde jobs zijn die op wetenschappelijk, technologisch, leidinggevend, economisch en juridisch vlak. 

Deze beroepen zullen echter niet verdwijnen. Studies tonen aan dat, waar technologie veel wordt gebruikt, er een positieve correlatie is tussen blootstelling aan AI en werkgelegenheidsgroei. Hoewel sommige talenten mogelijk worden verplaatst tijdens een overgangsperiode, kunnen degenen die zich succesvol omscholen en bijscholen zich aanpassen aan de veranderende functievereisten van de toekomst. Werkgevers moeten er echter voor zorgen dat ze omscholingsmogelijkheden op een eerlijke manier benaderen, die in lijn liggen met de behoeften en belangen van de betrokken collega's. Hier kan je lezen hoe je de AI-angstkloof kan overbruggen. 

welke sectoren worden het meest getroffen door het tekort aan arbeidskrachten?

Hoewel bijna elke sector op de een of andere manier te maken heeft met het groeiende tekort aan arbeidskrachten, zijn er een paar sectoren waar de gevolgen groter zijn:

productie

Zelfs voordat de pandemie toesloeg, voorspelden experts al een wereldwijd tekort aan arbeidskrachten van meer dan 8 miljoen werknemers in de productiesector. Vandaag is het tekort aan arbeidskrachten meer versnipperd.

In Duitsland, Italië, Spanje, Polen en Japan heeft de groei van de productiesector de jobs gestimuleerd. Er zijn echter tegenslagen geweest in Brazilië, dat te maken heeft met een afname van productie, en in Amerika, hoewel de VS eind 2023 dichter bij herstel kwam wat betreft werkgelegenheidsniveaus.

logistiek

Logistiek was, tot voor kort, nog een sector die moeite had om talent aan te trekken, zowel voor als na de pandemie. Maar intussen is de sector uitgegroeid tot een belangrijke jobcreator als gevolg van de sterke wereldwijde vraag.

De wereldwijde logistieke markt zal naar verwachting groeien van iets meer dan 4 miljard dollar in 2022 tot meer dan 12 miljard dollar in 2030.

Maar er zijn nog steeds uitdagingen in individuele landen. Het Verenigd Koninkrijk kampt met een tekort aan monteurs voor zware vrachtwagens, Canada heeft te kampen met een tekort aan maritiem personeel en Japan heeft een tekort aan vrachtwagenchauffeurs.

gezondheidszorg

De gezondheidssector werd zwaar getroffen tijdens de pandemie. Niet alleen riskeerden deze essentiële zorgverleners dagelijks hun leven - en dat van hun gezin - maar velen moesten ook lange werkdagen maken door personeelstekorten. 

Dat leidde er onvermijdelijk toe dat talent in de gezondheidszorg de sector verliet. In de VS hebben ongeveer 100.000 verpleegkundigen hun job opgegeven vanwege burn-out en stress. En meer dan 600.000 geregistreerde verpleegkundigen zijn van plan om tegen 2027 te vertrekken. De Amerikaanse gezondheidszorgsector kende in 2022 een vacaturepercentage van 8,5%, wat neerkomt op 1,9 miljoen van de 10,4 miljoen openstaande functies. Tekorten zullen toenemen door bepaalde functies in de gezondheidszorg - zoals huisartsen - die de hoogste mediane leeftijd hebben van alle beroepen.

Dit probleem wordt nog groter omdat het aantal functies in de gezondheidszorg zal toenemen. Mensen leven langer en blijven tot op hoge leeftijd actief, waardoor de vraag naar meer geschoolde zorgprofessionals zal toenemen.

welke impact heeft het tekort aan arbeidskrachten?

Het aanhoudende tekort aan arbeidskrachten belemmert niet alleen de groei van bedrijven, maar heeft ook gevolgen voor de maatschappij in zijn geheel. Verstoringen in de toeleveringsketen hebben bijvoorbeeld al geleid tot producttekorten. In sommige gebieden kan het tekort aan arbeidskrachten ook hebben geleid tot sluitingen van winkels en restaurants of tot verminderde openingstijden.

Een ander probleem dat veel experts nauwlettend in de gaten houden, is de stijgende inflatie, om te zien of het huidige tekort aan arbeidskrachten zou kunnen leiden tot hogere lonen, hogere prijzen en een trager herstel na de pandemie.

Het tekort aan arbeidskrachten, meer specifiek de vaardigheidskloof, kan bedrijven er ook van weerhouden om opkomende technologie te implementeren. Bijna twee derde van de wereldwijde technologieleiders die werden ondervraagd voor een enquête, gaf aan dat kandidaten niet over de vaardigheden of ervaring beschikken die ze nodig hebben, en meer dan de helft maakte zich zorgen over een algemeen tekort aan kandidaten. Het probleem is dat deze bedrijven geen nieuwe technologieën kunnen implementeren zonder eerst de nodige technische vaardigheden te verwerven.

De impact van een aanhoudend tekort aan talent stelt werkgevers voor enorme uitdagingen. Het zal dan ook waarschijnlijk tientallen jaren duren om de trends om te buigen.

Maar er zijn nog steeds mogelijkheden voor flexibele werkgevers om in de tussentijd talent te vinden. Door bijvoorbeeld migratie van hoogopgeleiden en ‘talent hubs’ te omarmen, kunnen werkgevers ook nieuwe kandidaten met de juiste vaardigheden vinden. Niettemin zal het een gezamenlijke inspanning vergen van beleidsmakers en bedrijfsleiders om de koers te veranderen.